Είναι αλήθεια ότι τις περισσότερες φορές οι αρχαίες πόλεις μένουν στην σφαίρα του φανταστικού και του μυστηρίου. Πόσες φορές δεν έχετε αναρωτηθεί πώς άραγε θα ήταν τα κτήρια, οι δρόμοι, οι πλατείες περπατώντας σε έναν σημερινό αρχαιολογικό χώρο;
Αν και η σημερινή εικόνα ενός αρχαιολογικού χώρου με τα σκορπισμένα θεμέλια εδώ κι εκεί, άντε και καμιά κολώνα κάπου κάπου, σίγουρα δεν βοηθά και πολύ σε αυτό το βίωμα, ωστόσο, κάποιες αρχαίες πόλεις σπάνε αυτόν τον κανόνα και μας ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο. Μια τέτοια πόλη είναι και οι Φίλιπποι.
Χαρακτηρισμένοι ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, οι Φίλιπποι αποτελούν πρόγονο-πόλη της σημερινής Καβάλας. Έχοντας ιδρυθεί από έναν αρχαίο Αθηναίο μέτοικο από τη Θάσο το 365-360 π.Χ. με διαφορετική ονομασία, οι Φίλιπποι κατακτήθηκαν από τον βασιλιά Φίλιππο της Μακεδονίας –πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου– ο οποίος μαγεμένος από την ομορφιά της πόλης της έδωσε το όνομά του. Με τα χρόνια, οι Φίλιπποι έγιναν γρήγορα γνωστοί ως κέντρο μεταφοράς χρυσού -κάτι σαν μια «Ελβετία» της αρχαίας Ελλάδας – λόγω των κοντινών χρυσορυχείων του Παγγαίου.
Περπατώντας σήμερα στον διάδρομο της αρχαίας αγοράς, γρήγορα καταλαβαίνετε ότι η ιστορία της πόλης δεν σταματά στον χρυσό. Αργότερα, στα ρωμαϊκά χρόνια, η αρχαία ελληνική πόλη έδωσε το όνομά της στην μάχη που σφράγισε την τύχη της Ρώμης. Οι δημοκρατικοί Ρωμαίοι με στρατηγούς τον Βρούτο και τον Κάσσιο αντιμετωπίζουν τους οπαδούς της μοναρχίας με τον Μάρκο Αντώνιο, τον Οκταβιανό – μετέπειτα πρώτο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων- και τον Λέπιδο στην ευρύτερη περιοχή σε μια αιματηρή μάχη, όπου οι δημοκρατικοί χάνουν και κερδίζει η αυτοκρατορία.
Η Ρώμη γίνεται πλέον αυτή που όλοι ξέρουμε και μάθαμε στα βιβλία ιστορίας. Οι επικεφαλής των δημοκρατικών αυτοκτονούν στην πόλη μην αντέχοντας την βαριά ήττα και οι αυτοκρατορικοί επιστρέφουν θριαμβευτές πίσω στη Ρώμη. Βέβαια, οι Ρωμαίοι δεν ξέχασαν ποτέ την πόλη που τους χάρισε την μεγαλύτερη επιτυχία και κατά τα ρωμαϊκά χρόνια, η πόλη απέκτησε τεράστια φήμη και έχαιρε εκτίμησης μεταξύ της άρχουσας τάξης των Ρωμαίων.
Το 49-50 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τους Φιλίππους και ίδρυσε την πρώτη χριστιανική εκκλησία της Ευρώπης, γεγονός που κατέστησε την πόλη της Μακεδονίας ένα από τα σημαντικότερα κέντρα χριστιανισμού στη Μεσόγειο. Πράγμα το οποίο μαρτυρούν οι δεκάδες χαραγμένοι σταυροί στις μισογκρεμισμένες μαρμάρινες κολώνες της πόλης. Μέχρι τα βυζαντινά χρόνια, η πόλη βιώνει σημαντική ανάπτυξη, κάτι που φαίνεται και στις πολυτελείς καμάρες της σωζόμενης βασιλικής που βρίσκεται σε αρμονία με την καταπράσινη βλάστηση και το φυσικό τοπίο στο βάθος. Ίσως, αυτό να είναι και το μαγικό στοιχείο της πόλης, ότι φύση και ιστορία αλληλοπλέκονται, δημιουργώντας την αίσθηση μιας αλλιώτικης συνέχειας.
Πέρα, όμως, από την σχεδόν μυθική ιστορία της αρχαίας πόλης, αυτό που τραβά την προσοχή κάθε επισκέπτη είναι το μεγάλο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων. Μιας και είναι ένα από τα μεγαλύτερα σωζόμενα αρχαία θέατρα στην Ελλάδα, το θέατρο αποτέλεσε καρδιά της πόλης για αιώνες μέχρι και την οριστική ερήμωσή της. Μάλιστα, το θέατρο λειτούργησε και ως αρένα φιλοξενώντας αιματηρές μονομαχίες με άγρια θηρία και μονομάχους. Το 1954 το θέατρο φιλοξένησε την πρώτη θεατρική παράσταση μετά από σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια, ενώ σήμερα, στεγάζει το Φεστιβάλ Φιλίππων και διάφορες θεατρικές παραστάσεις κατά τους θερινούς μήνες κυρίως.
